Wilde Rucola - Diplotaxis Oranjeband

Populair door het gebruik in de Italiaanse keuken, maar verrassend
genoeg in Nederland ook allang bekend als inheemse plant! In de
Schoolflora door H. Heukels -uitgave 1927- beschreven als Witte Raket
en als Zandkool, voorkomende op onbebouwde zandgronden en
taluds. Wat lekker is, hoeft dus niet altijd van ver te komen! Diplotaxis
is nauw verwant aan de Eruca sativa of gewone Rucola. Deze laatste
is minder scherp van smaak. De wilde Rucola heeft een pittig aroma,
getand blad en wordt door liefhebbers veruit geprefereerd boven de
gewone Rucola.
Zaaien: maart-april en augustus-september. De zaden ontkiemen
redelijk snel en geven bijvoorjaarszaai al in de zomer blad om te plukken.
Na de zomer gezaaid, ontwikkelt de plant vaak nog wel wat blad, maar
de echte oogst komt pas weer in het voorjaar. In de winter verdwijnen
de stengels, maar de wortels blijven bij een redelijke winter in leven en
lopen na de winter uit. Na bladproductie gaat de plant ‘schieten’ en
vormt bloemetjes. Het blad kan nog wel worden geplukt, maar is dan
wel wat stugger en bitter van smaak.